Ewa Lewańska to postać, która wpisała się na stałe w karty polskiej kultury artystycznej. Urodziła się 15 grudnia 1900 roku w Kruszwicy, co miało istotny wpływ na jej późniejszą twórczość. W ciągu swojego życia, które zakończyło się w 1980 roku, zdobła uznanie zarówno jako malarka, jak i poetka.
Jej twórczość jest pełna emocji oraz różnorodnych inspiracji, co czyni ją jedną z interesujących postaci w świecie sztuki nie tylko swojego okresu, ale i współczesnych czasów.
Życiorys
Urodziła się jako czwarta córka Pawła Ryczki i Zofii (z domu Szpeka), którzy byli zamożnymi przedwojennymi dzierżawcami jeziora Gopło. Jej rodzina prowadziła tzw. „dom otwarty”, w którym gościli znane postacie ze świata kultury oraz sztuki. Wśród odwiedzających ich gości znajdowali się m.in. Jan Kasprowicz, Stanisław Przybyszewski z żoną oraz Ludomir Różycki.
Ewa Lewańska naukę malarstwa rozpoczęła pod okiem malarza Bolesława Lewańskiego, który później został jej mężem. Po ślubie osiedli nad Gopłem, na pięknym Półwyspie Rzępowskim. Niestety, po zawarciu małżeństwa przestała się zajmować malarstwem, a jej artystyczna działalność wznowiła dopiero po śmierci męża w 1954 roku.
Tematyka jej twórczości koncentrowała się głównie na nadgoplańskich pejzażach, przyrodzie, martwej naturze oraz detalach architektury. Ewa Lewańska tworzyła w różnych technikach, takich jak olej, pastel, akwarela oraz tempera. Jej prace z pewnością wpisały się w dziedzictwo polskiej sztuki.
Warto również zaznaczyć, iż Ewa Lewańska jest patronką Przedszkola nr 3 w Kruszwicy, co świadczy o jej znaczeniu w lokalnej społeczności.
Przypisy
- biogram na stronie Nadgoplańskiego Towarzystwa Historycznego
- Historia Kruszwicy
Oceń: Ewa Lewańska